Praca zespołowa - zasady, zalety, cechy. Konflikty w pracy

Konflikty w miejscu pracyCzłowiek jest istotą społeczną, przeznaczoną do życia wśród innych jednostek i tworzenia z nimi więzi. Życie w zbiorowości umożliwia mu pełny rozwój, który przebiega podczas procesów socjalizacji - pierwotnej i wtórnej. Grupa społeczna to sieć zależności, gdzie przynależące do siebie jednostki stale na siebie oddziałują, wywierając na siebie wzajemny wpływ. Poczucie wspólnoty sprzyja budowaniu trwałych relacji interpersonalnych.

Praca zespołowa

Funkcjonowanie w zespole pozwala zaspokoić naturalną dla człowieka potrzebę poczucia przynależności, które jest ważnym czynnikiem w budowaniu tożsamości społecznej jednostki.

Równie wartościowa jest możliwość wymiany poglądów i konfrontacji stanowisk, co sprzyja rozwijaniu umiejętności polemicznych (które przekładają się np. na zdolność zawierania kompromisów) i kształtowaniu krytycznego spojrzenia na świat, co z kolei jest podstawą dla pomyślnego rozwiązywania specyficznych problemów i efektywnego realizowania zadań.

Zespołowe działania przekładają się na osiąganie określonych celów, które ze względu na specyfikę danej grupy mogą przybierać różny wymiar. Przynależność do grupy społecznej zapewnia także pewną formę protekcji, zjawisko solidarności występujące w tego typu zbiorowościach jest podstawą wzajemnej pomocy i wsparcia wśród członków.

Zespół klaruje także pewien obraz właściwego postępowania, zespół norm, którym jednostka podlega i wedle których podejmuje działanie. Umiejętność podporządkowania się regułom jest istotna dla funkcjonowania. Coraz więcej środowisk podziela pogląd, że praca zespołowa jest najbardziej optymalnym rozwiązaniem służącym efektywnemu rozwiązywaniu zadań. Zrzeszanie i nadanie grupie ludzi określonego celu niesie za sobą szereg korzyści, zarówno dla poszczególnych jednostek zaangażowanych w realizowanie projektu, jak i finalnego efektu pracy. Wspomaga to rozwijanie się umiejętności współpracy i komunikacji.

Koordynacja działań różnych typów osób pozwala na wieloaspektowe analizowanie problemu. Wymiana informacji, konfrontacja różnych stanowisk, myśli i idei między realizatorami projektu, odbywająca się w toku podejmowania określonych zagadnień, przekłada się rzetelność rozpatrzenia danej kwestii. Zróżnicowane podejście zmniejsza prawdopodobieństwo ewentualnych niedopatrzeń. Zaangażowanie każdego członka zespołu w realizowanie zadania wpływa na poczucie zbiorowej odpowiedzialności za efekt końcowy, w jednostce wykształca się poczucie zobowiązania i powinności wobec reszty grupy. Różnice w kwalifikacjach i predyspozycjach współpartnerów pozwala na rekompensowanie słabszych stron poszczególnych pracowników poprzez przypisanie im funkcji, w których zastosowanie znajdą ich lepiej wykształcone umiejętności, co pozytywnie przełoży się na wartość ich wkładu w wykonanie zadania.

Łączenie różnych specjalności umożliwia skuteczniejsze rozwiązywanie kompleksowych problemów. Zorganizowane działanie zmierzające do realizacji wspólnego celu jest dobrym polem dla tworzenia się między pracownikami więzi, budowania się wzajemnego zaufania, co przekłada się na atmosferę w miejscu pracy, którą wymienia się jako jeden z głównych komponentów poczucia motywacji w życiu zawodowym.

Konflikty w pracy

Konflikty, definiowane jako sprzeczność dążeń, spór, któremu towarzyszą uczucia napięcia i agresji, są zjawiskiem powszechnym i nieuniknionym, także w miejscu pracy. Antagonizm wynikający z różnicy zdań i konfliktu interesu jest czynnikiem determinującym zmianę i rozwój. Emocjonalne i intelektualne zaangażowanie osób będących w centrum konfliktu przekłada się na ich wkład we wspólną sprawę, gotowości do obrony własnego stanowiska, konsekwencji w dążeniu do osiągnięcia zamierzonego celu.

Wybuch konfliktu pozwala na rozładowanie dotychczas tłumionego napięcia, oczyszczenie atmosfery. Konfrontacja stanowisk umożliwia wyciągnięcie wniosków przez obie strony. Zwrócenie uwagi na bieżące problemy miejsca pracy pozwala na rozpatrzenie ich i ewentualne wprowadzenie zmian. Spojrzenie na własne zachowanie z perspektywy innej niż własna pozwala na skorygowanie przypuszczalnie nieuświadomionych dotychczas błędów. Wiara w słuszność i walka o własne stanowisko przekłada się na samoocenę danych jednostek, zwłaszcza gdy spotyka się ona z aprobatą pewnej części zbiorowości, rodzi się wtedy solidarność koleżeńska.

Umiejętne rozwiązywanie konfliktów może przynieść dla współczesnej organizacji szereg korzyści, wśród których wymienia się m.in. postęp całego systemu organizacyjnego. Statyczność nie jest dobrym środowiskiem do zmian, także pozytywnych, dlatego wychodzenie ze strefy komfortu, nawet kosztem zaognienia konfliktu, jest ważnym elementem funkcjonowania organizacji w szybko rozwijającym się świecie.

Konflikty w pracy - zagrożenia

Konflikty są ważnym czynnikiem społecznego rozwoju. Jednak oprócz możliwości uzyskania konsensusu będącego punktem wyjścia dla wprowadzenia pożądanych zmian, niosą one za sobą także szereg konsekwencji wyznaczających się negatywnym wpływem dla przestrzeni społecznej. Zaangażowanie w spór wiąże się z obciążeniem mentalnym. Jest to sytuacja generująca duże pokłady stresu, wymagająca odporności psychicznej. Negatywna atmosfera w znacznym stopniu wpływa na samopoczucie jednostek, co odznacza się negatywnym wpływem na ich efektywność. Wybuch konfliktu stanowi zagrożenie dla właściwego funkcjonowania dotychczasowego ładu społecznego, jest źródłem dezintegracji i tymczasowej wzajemnej niechęci dla opozycyjnej strony sporu. Sprzeczność interesów często uniemożliwia realizację określonych celów i pragnień jednej ze stron. Rezygnacja z części własnych postanowień na rzecz wspólnej sprawy jest często warunkiem koniecznym dla osiągnięcia kompromisu. W przypadku sytuacji wyjątkowo problematycznych, osiągnięcie porozumienia może być trudne do osiągnięcia, co skutkuje długim okresem trwania sporu. Prowadzi to do długotrwałej dezintegracji uczestników konfliktu, uniemożliwiając ewentualną korzyść wynikającą z możliwej zgodnej współpracy w firmie.

Umiejętności komunikacyjne

Naturalne jest, że w życiu społecznym napotykamy na swojej drodze jednostki o odmiennych temperamentach, wyznające odmienne systemy wartości. Zważywszy na te psychospołeczne właściwości, ważne są umiejętności komunikacyjne, takie jak odpowiednie dobranie treści i formy przekazu komunikatu. Dostosowywanie odpowiednich technik komunikacji do wspólnych zasad, norm i wzorów postępowania pozwala na skuteczne formowanie się więzi. Prawidłowo rozwijająca się relacja społeczna jest obszarem wzajemnego zaufania, które wspomaga współdziałanie.

Umiejętność przekazywania komunikatów w sposób klarowny, przy jednoczesnej otwartości na stanowisko drugiej strony, jest warunkiem koniecznym do uzyskania pomyślnej wymiany poglądów. Sytuacje, w których występują przeszkody w komunikacji, stanowią zagrożenie dla trwałości więzi społecznej. W obliczu osłabienia stosunków społecznych występuje wzmożone zagrożenie konfliktem. Spór dodatkowo utrudnia integrację, co w naturalny sposób przekłada się na jakość komunikacji, która w obliczu natężenia emocjonalnego nie może przebiegać w prawidłowy sposób. Napięcie i rodząca się na łamach konfliktu wzajemna niechęć osłabia poczucie łączności i chęć do współpracy. Wynika z tego, że jakość komunikacji, więź społeczna i konflikt są od siebie ściśle zależne, pozostają w strefie wzajemnego wpływu.

Komentarze